Polerowany okaz aplitu z góry Lisiec k. Strzegomia

Okaz aplitu z góry Lisiec k. Strzegomia ze znanego stanowiska opisywanego w latach 80-tych (Puziewicz J. 1981: Andalusite-tourmaline aplite from Lisiec hill near Strzegom. Mineralogia Polonica, vol. 12, No 2, 69-76.). Widoczne wyraźne przekroje czarnych turmalinów - liczne kryształy. Doskonały poler.  
Okaz z interesującej żyły peralumniniowego aplitu granitowego, występującego wśród amfibolitów osłony masywu granitowego Strzegom-Sobótka na wzgórzu Lisiec, 2 km na południe od Strzegomia. W żyle występują dwie generacje aplitów oraz podrzędne wkładki pegmatytowe. W aplicie rozpoznano: 1, Almandynowo-spessartynowy granat, biotyt, fenokrysztaly kwaśnego plagioklazu. 2, Drobnoziarnisty agregat kwarcowo-skaleniowy. 3. Skaleń alkaliczny, turmalin, kwarc młodszej generacji. 4. Andaluzyt. Szereg danych geologicznych i petrograficznych wskazuje, że magma była niedosycona wodą. Peraluminiowy skład uwarunkował sposób rozpuszczania wody, która była przyłączana do cząsteczek kwarcu, a nie tworzyła połączeń typu M * OH, powstających w wyniku rozpadu skaleniowych kompleksów M * AlO₂ . Specyficzne warunki fizykochemiczne panujące w magmie umożliwiły koegzystencje biotytu i granatu oraz krystalizację andaluzytu. W końcowym etapie zestalania się magmy kosztem biotytu powstał szerlitowo-drawitowy turmalin, główny ciemny minerał starszego aplitu. Powstanie magmy było związane z procesem odgazowania magmy granitowej. Faza lotna wydzielona w wyniku tego procesu zubożyła magmę w alkalia, co doprowadziło do powstania peraluminiowego składu. Bor został doprowadzony do magmy w okresie późniejszym, przypuszczalnie podczas jej intruzji na obecne miejsce (Puziewicz 1981).